Abchazië’s crypto-mijnbouw-gerelateerde chaos raakt het smeltpunt – letterlijk – met een oververhitting van een elektriciteitscentrale en uiteindelijk een brandende verbranding, waarbij zowel legale als illegale mijnwerkers weigeren om hun inspanningen te vertragen.
Zoals eerder gemeld, zijn anarchistische taferelen gemeengoed geworden in de de facto Zuid-Kaukasische staat, waarbij de parlementaire spreker het verhaal vertelt van een groep dorpsbewoners die het recht in eigen hand namen en mijnwerkers uit de weg ruimden. De black-outs en brown-outs hebben hele gemeenschappen tot stilstand gebracht te midden van dalende temperaturen.
De overheid is heen en weer gegaan met het beleid van het crypto-mijnverbod, maar de afvoer op het net is nu te heet geworden om te verwerken – met Spoetnik Abkhazia die rapporteert dat deskundigen van „alle takken“ van energieleverancier Chernomorenergo werden opgeroepen om het hele weekend, dag en nacht te werken, om de schade veroorzaakt door een brand in het Sukhum-1 onderstation te controleren en vervolgens te repareren.
Het incident vond plaats om 5:20 uur lokale tijd op zaterdag 5 december, met distributielijnen, stroomcellen, en meer verbrand tot een sintel.
Er werden noodstroomvoorzieningen ingeschakeld om reparaties uit te voeren, waarbij meer van de natie in de duisternis werd gestort.
De deskundigen van de macht vertelden de zelfde media afzet dat de belangrijkste beklaagden voor het machtsafvoerkanaal minder waarschijnlijk Bitcoin Profit mijnbouwbedrijven op grote schaal waren – en in plaats daarvan waarschijnlijk kleinschaligere exploitanten die ,,vijf tot tien“ mijnbouwinstallaties in werking stellen per stuk van hun huizen.
Deze groep is veel moeilijker op te sporen dan exploitanten zonder vergunning die honderden booreilanden tegelijk exploiteren.
Duizenden mensen zijn gedurende lange periodes van de dag zonder macht gebleven, terwijl politici blijven wroeten op zoek naar een oplossing.
In een recent rapport van Radio Free Europe/Radio Liberty werd Rimma Khashba, een 67-jarige inwoner van Sukhumi, geciteerd om te zeggen dat het leven „gemakkelijker“ was geweest in de moeilijke tijden „na de oorlog“ van 1992-1993, wat verklaart,
„We moeten wennen aan het schema dat ze ons dicteren. Het is erg moeilijk omdat het constant is: de lichten zijn aan, het water is uit, het water is aan, de lichten zijn uit. Of het internet gaat uit. Je kunt niet eens de wasmachine aanzetten om de was te doen.“